RUPERT BROOKE : ο Άγγλος ποιητής που αγάπησε τη Σκύρο

Rupert Brooke

«Υπάρχουν μόνο τρία πράγματα στον κόσμο ,

το ένα να διαβάζεις ποίηση,

το άλλο να γράφεις ποίηση,

μα πάνω απ όλα το πιο καλό να ζεις ποίηση !».

              Αυτή ήταν η απάντηση του Rupert Brooke , σ ΄ ένα  συμφοιτητή του το 1907 , σε μια έντονη φιλολογική συζήτηση.  Μα πάνω  απ΄ όλα πίστευε ότι η ποίηση κρατάει τους ανθρώπους νέους.

                       

                        Rupert Brooke :  ένας σπουδαίος ποιητής  που το ποιητικό του έργο περιλαμβάνει 94 ποιήματα. Ίσως λίγοι  να τον γνωρίζουν  μα όσοι τον ανακάλυψαν έμειναν πιστοί θαυμαστές του. 

                    Γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1887 στην Αγγλία  και πέθανε σε ηλικία μόλις των 28 ετών , στις 23 Απριλίου 1915  στη Σκύρο, ένα νησί που τόσο αγάπησε  εμπνέοντας  τον να γράψει από τα σημαντικότερα ποιήματά του. 

… έτσι κι εγώ με θρύλους ,  πετράδια, ρίμες και μπογιές,

   Το απέραντο του Έρωτα είπα να βαλσαμώσω

Και ρούφηξα κάθε εποχής όλους τους εραστές

Την έκσταση για ν΄ αραιώσω …

(Βάλσαμο, 1910)

              Διαβάζοντας τα ποιήματά  του βλέπει κανείς ότι ήταν ένας άνθρωπος με μεταπτώσεις και ήταν στον χαρακτήρα του να βλέπει πάντα το μέλλον δραματικά. Κι όσο κι αν δίνει την εντύπωση , μιας μεγάλης άνεσης και ευχέρειας στο γράψιμο του, κι όμως δούλευε πολύ σκληρά και προσεχτικά, πολλές φορές ξαναγράφοντας όσα είχε γράψει και αφήνοντας κενά στους στίχους του, έως ότου βρει τις σωστές λέξεις.

…. και πρόσμενα εκεί χωρίς ν ανασαίνω,

Μόνος κι αργά αργά τα άγια τρία,

Τα τρία που αγάπησα, έγιναν ένα

Όλα μαζί, την ώρα της γνώσης,

Η νύχτα , και τα δάση, και σύ….

( Η Φωνή , Απρίλιος 1909)

            Αυτό όμως που είναι φανερό, είναι ότι ο ρομαντισμός του συνέχισε έως το τέλος να γλιστράει μέσα στην ποίηση του.

….κι η ζωή έχει ανάψει, ο θάνατος χωρίς σκιά,

Ο χρόνος όλος ευτυχία αμέτρητη,

Κι έβγαλαν φλόγες κι έσβησαν του κόσμου τα αψηλά

Έρωτας, να ΄ναι η αγάπη μας αυτή….

(Βάλσαμο, 1910)

              Εκτός από τα ποιήματά του  έχουν εκδοθεί τα Γράμματα από την Αμερική, που δείχνουν πως ήταν και ένας καλός πεζογράφος.

Πλατεία Παληόκαστο ή Ποιήσεως  στη Σκύρο

                     Το μνημείο του Rupert Brooke, που ως ιδέα ξεκίνησε από το Φιλολογικό σύλλογο των Βρυξελλών , βρίσκεται  τοποθετημένο από  τις 7 Απριλίου 1931   στην « πλατεία του Παληόκαστρου» ή  «πλατεία Ποιήσεως»  στη Σκύρο. Όπου  μετά από τις απορριπτικές προτάσεις για να στηθεί το μνημείο στην Αθήνα , αποφασίστηκε να στηθεί στο νησί της Σκύρου όπου είναι  ενταφιασμένος ο ποιητής και που τόσο λάτρεψε ο ίδιος.

 Κι έτσι το 1929 ,ανατέθηκε  στον γλύπτη Μιχαήλ Τόμπρο για την ανέγερσή του μνημείου. Όπου και χρειάστηκαν μόλις 2 χρόνια έως τα αποκαλυπτήρια του μνημείου (7 Απριλίου 1931), από τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδος Ελευθέριο Βενιζέλο, και σημαντικούς προσκεκλημένους όπως : Άγγελο Σικελιανό, Θεώνη Δρακοπούλου(Μυρτιώτισσα), κ.α.   

                    Θα κλείσω αυτό το μικρό αφιέρωμα στον μεγάλο ποιητή με μια χαρακτηριστική φράση που ειπώθηκε την ημέρα της γιορτής των αποκαλυπτηρίων : 

                      ο Μπρούκ έγινε αφορμή να γνωσθή σε όλη την Ευρώπη η Σκύρος, το παράξενο νησί με την χαρακτηριστική του λαϊκή τέχνη, που στέκει ανάμεσα στην παληά αραβική και την βενετσιάνικη, υποταγμένη στην απλότητα της ελληνικής αισθητικής.

                                                                                           Ευαγγελία Ανδρέου.