Linkshttps://www.facebook.com/groups/1230973066922364/

Sunday, December 21, 2014

Το πιάτο της ημέρας (Και οι μπλε διάβολοι)



Oι περισσότερες μέρες είναι άχρωμες και διαφανείς- δε σου δίνουν κάποιο ευδιάκριτο στίγμα- τις χρωματίζεις εσύ όπως θέλεις.
Υπάρχουν όμως και μέρες στοιχειωμένες . Το στοιχειό που τις στοιχειώνει μπορεί να είναι ο έρωτας, το μίσος, η ακηδία, ο φόβος , όλη η ανθολογία των παθών. Στοιχειώνει το μέσα σου και το έξω σου, τον μικρόκοσμο και το μακρόκοσμο, σου επιβάλλεται με τρόπο αναπόδραστο .                                                      Ας πούμε ότι το στοιχείο αυτό, είναι ''το πιάτο της ημέρας''.

Σήμερα, το πιάτο της ημέρας είναι η μελαγχολία - έτσι αποφάσισαν οι θεοί. Το πιάτο αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει κανείς.
Ευτυχώς αλλάζουν οι μέρες .
Συνήθως.
Και στέκεσαι αμήχανος μπροστά στο πιάτο αυτό, προσπαθώντας να μηχανευτείς μια τακτική, ή τουλάχιστον να βρεις μια δικαιολογία να σηκωθείς από το τραπέζι. Αλλά κάθε τέτοια προσπάθεια όχι μόνο δεν είναι επαναστατική, αλλά φαντάζει παράταιρη και γελοία, μια παραφωνία μέσα στην φυσική κατάσταση των πραγμάτων. Όπως και να 'χει, όλοι θα το φάνε το πιάτο της ημέρας- όλοι τελικά θα του παραδοθούν με λαιμαργία .
Κι επειδή το χρώμα της μελαγχολίας είναι το μπλε , το φαντάζομαι σαν ένα πιάτο που περιέχει μια μπλε τροφή-που μόνο οι θεοί διαθέτουν το κατάλληλο στομάχι γι' αυτή.
Δεν είναι τυχαίο που εμείς οι θνητοί δεν διαθέτουμε μπλε τροφές-ούτε καν στα πιο γκουρμέ εστιατόρια.
Μόλις συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει ελληνική λέξη για το μπλε, περίεργο. Ίσως δε το ξέρανε οι αρχαίοι, ίσως δε το βλέπανε. Την μελαγχολία όμως την ξέρανε πολύ καλά- τη ''μέλαινα'', τη μαύρη χολή του ψεύδο-Ιπποκράτη. Άμα είχανε μπλε στην παλέτα τους, σίγουρα θα τη βαφτίζανε μπλελανγχολία.
Μια μέρα σαν κι αυτή, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σου ζεστάνει την ψυχή . Άλλωστε, ψυχή και ψύχος είναι λέξεις ομόρριζες. Ίσως δεν είναι τυχαίο, ίσως το ψύχος παρέχει το κατάλληλο περιβάλλον στη ψυχή για να διατηρηθεί μέσα στο ζεστό σώμα. Ίσως έτσι να είναι καλύτερα για τη ψυχή- να παραμείνει ψυχρή.
Κάποιος μυστικιστής είχε πει ότι δεν είναι μόνο οι άγγελοι που είναι ευτυχισμένοι στον παράδεισο- είναι κι οι δαίμονες που είναι ευδαίμονες, στο δικό τους στοιχείο , την κόλαση.
Μέρες σαν κι αυτή, δεν έχουμε παρά να γίνουμε ''
blue devils''- που λέγανε κάποτε οι μαύροι στα σπιρίτσουαλς.

                                                                                                  Δημήτρης Πολύμερος.


Λίγα Λόγια:
Ο Δημήτρης Πολύμερος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1981. Εργάστηκε για έξι χρονια στη τηλεόραση (ιδιωτική και δημόσια) και εδώ και πάνω από ένα χρόνο συνεργάζεται με το περιοδικό <<Κ>> της κυριακάτικης Καθημερινής. 



Ευχαριστώ θερμά το Δημήτρη Πολύμερο για το εξαιρετικό κείμενο που μου εμπιστεύτηκε .

No comments:

Post a Comment