Ω ζωή !

ΖΩΗ

                          Ω ζωή ! Τι παράξενη η ομορφιά σου, εκεί που με απογοητεύεις με εκπλήσσεις με το μελαγχολικό σου δειλινό ή με την γλυκιά ανατολή σου, που σαν το πρώτο μας φιλί που έχει μια γλύκα τόση που δεν το ξεχνάς ποτέ! Που ακόμα κι αν κατά τη διάρκεια της μέρας με πονάς και με αγχώνεις πάντα με κάθε δειλινό σου θα μου παίρνεις μακριά τη θλίψη  και για άλλη μια φορά ο πόνος θα γίνεται παρελθόν. Γι αυτό όσο κι αν με απογοητεύεις πάντα θα σε λαχταρώ! Κάθε φορά με περισσότερη δίψα και αγωνία να με αγκαλιάζεις και να με φιλάς σε κάθε σου πρωινό, να μου χαμογελάς με τη μεσημεριανή σου αύρα και να μου κλείνεις το μάτι κάθε βράδυ με το μελαγχολικό αλλά  ελπιδοφόρο δειλινό σου!

                        Ω ζωή ! Με τα μυστικά σου που ποτέ δεν θα σε μάθω, ίσως γι αυτό να σε ποθώ! Και κάθε φορά να λαχταρώ να σε γνωρίζω σε κάθε μου πνοή, χαμόγελο και δάκρυ και με κάθε μου ανάσα να αντικρύζω το θαύμα σου. Την άμορφη γοητεία σου και τον γλυκό ήχο της σιωπής σου. Που κάθε φορά που θα μου δίνεσαι όσο κι αν μεγαλώνω μπροστά σου παιδί θα γίνομαι, σαν ένα μωρό που θα ζητώ την αγκαλιά σου, το άπιαστο χάδι σου. Γι αυτό  σ ευχαριστώ που κάθε μέρα μου χαρίζεις το θαύμα σου! Κι αν κάποιες φορές σου γυρνώ την πλάτη συγχώρα με γιατί μόνο μέσα από σένα υπάρχω, μαθαίνω,ελπίζω, αγαπώ! 

                                                                                                  Ευαγγελία Ανδρέου.