Linkshttps://www.facebook.com/groups/1230973066922364/

Monday, December 11, 2017

Πρόσφυγας στο όνειρό μου!




Μετά την Ελπίδα; Τι ; Έρχεται το τέλος; ή μήπως τότε είναι που ξεκινάει η πραγματική ζωή; Γεννιόμαστε με την ελπίδα και κάπου εκεί δίχως να καταλάβουμε τίποτα, πεθαίνουμε πέρνοντας μαζί μας κι αυτήν, δίχως ποτέ να αντιληφθούμε ότι ήταν τελικά η μόνη αιτία που δεν προσπαθήσαμε, δεν τολμήσαμε, δεν γευτήκαμε,δεν δραπετεύσαμε απο την καθημερινότητα. Μεγαλώνοντας σε μία κοινωνία κομπλεξική,ψεύτικη, πεσιμιστική και τόσο καταθλιπτική, μας έμαθαν να λέμε ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.Και αναρωτιέμαι, αλήθεια για καλό το έβγαλαν ή για να μας ωθούν περισσότερο στην κατάθλιψη, την αβεβαιότητα και την μοιρολατρεία;
Μετά την ελπίδα, Τι; Για μένα τότε είναι που ξεκινάνε όλα! Τότε είναι που αρχίζεις και βάζεις σε λειτουργία τη σκέψη σου επανεξετάζοντας τις κινήσεις σου, τότε είναι που πεισμώνεις περισσότερο και το κυριώτερο τότε είναι που αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι εσύ με τον εαυτό σου και πρέπει να προχωρήσεις κι έτσι απο πρόσφυγας που ήσουν στο ίδιο σου το όνειρο, καταλαβαίνεις και αποφασίζεις ότι πρέπει να γίνεις ο πρωταγωνιστής. Να πάρεις επιτέλους τη ζωή στα χέρια σου και να μην περιμένεις την ...κάθε επλίδα να σου δώσει λύση σε αυτό που αναζητάς.   Απλά ζούσαμε περιμένοντας να μάθουμε να ζούμε, να προχωράμε! Και κάπως έτσι κάθε μέρα, κάθε ώρα,κάθε στιγμή μετρούσαμε απλά περιμένοντας να έρθει κάτι που δεν αντιληφθήκαμε ότι ήρθε απο τη στιγμή που γεννηθήκαμε η ώρα να το ζήσουμε! Βλέπουμε περίτρανα να μας περιπάιζει η ίδια μας η ζωή, μέσα απο την ανάγκη μας, την κομπλεξική μας ανάγκη να κάνουμε θόρυβο, λες και η ζωή έχει ανάγκη να προχωρήσει απο αυτό! Εμείς ειμαστε που θα κάνουμε φασαρία μέσα απο τις πράξεις μας, μέσα απο το χαμόγελό μας θα την ευχαριστήσουμε, μέσα απο τον έρωτα και την τέχνη θα την γευτούμε.
Η μεγαλύτερη ανάγκη μας δεν είναι η ελπίδα που περιμένουμε, αλλά η ανάγκη μας να την κοιτάξουμε κατάματα και να την ρουφήξουμε μέχρι τέλους! Η ομορφιά της ζωής είναι απλή, απεριόριστη και μοναδική για τον καθένα! Δεν πρέπει να ελπίζουμε αλλά απλά να τολμάμε! Να τολμάμε μέσα απο την απλότητα μας, κάνοντας όνειρα και πράξη αυτά που ποθήσαμε περισσότερο απο κάθετι. Όταν αποχαιρετάμε αυτόν τον κόσμο δεν μένει η ελπίδα, αλλά οι πράξεις μας, οι μυρωδιές, οι στιγμές μας.
Πάψε λοιπόν να ελπίζεις και απλά απόλαυσέ το!

                                                                                                Ευαγγελία Ανδρέου.

No comments:

Post a Comment