"Χωρίς πνευματικά δικαιώματα ο Εθνικός μας ύμνος"

«Υμνος εις την Ελευθερίαν» by Διονύσιος Σολωμός
(under You Tube, under Orchard)

Καληνύχτα μικρέ μου...

Όταν ήσουν μικρός, μεγάλα όνειρα έβλεπες
πως, σαν μεγάλος θα γεννείς, πολλά θα κατακτήσεις.

«Υμνος εις την Ελευθερίαν», Διονύσιος Σολωμός, 1823. "Ο ελληνικός Εθνικός Ύμνος δεν προστατεύεται από τις διατάξεις του νόμου περι πνευματικών δικαιωμάτων".




Μα σαν ο χρόνος σου περνά και γίνεσαι μεγάλος
κι όλο μαζεύονται εικόνες και στιγμές, 
θα εύχεσαι να μη χαθεί η ελπίδα μέσα σου,
πως ένα θαύμα θα γενεί
και πάλι νέος θα ξυπνήσεις
κι όλο τον κόσμο θα αλλάξεις μονομιάς,
δίκιο κι αγάπη θα προσφέρεις…

"Ο Εθνικός μας Υμνος – ή πιο ορθά ο «Υμνος εις την Ελευθερίαν» - είναι ποίημα που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός το 1823, ο οποίος απεβίωσε το 1857. Το ποίημα μελοποιήθηκε από το Νικόλαο Μάντζαρο, ο οποίος απεβίωσε το 1872. Η πνευματική ιδιοκτησία (ως έχει σήμερα) διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και εβδομήντα χρόνια μετά τον θάνατό του που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του έτους, το οποίο έπεται του θανάτου του δημιουργού. Επομένως επι του Εθνικού Υμνου δεν υφίστανται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Ο Εθνικός Ύμνος (σύμφωνα με το You Tube), ανήκει στην εταιρεία διαχείρισης και διανομής μουσικής IODA (που πλέον ονομάζεται Orchard)".

Καληνύχτα μικρέ μου!
Και αν ο κόσμος δεν γενεί ποτέ ιδανικός,
εσυ τουλάχιστον μπορείς καλύτερο να τον κάνεις!

"Το Ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού παρενέβη στις διαδικτυακές πλατφόρμες που αναγνώρισαν το λάθος τους και λαμβάνει μέτρα ώστε να μην έχουμε παρόμοια φαινόμενα".

Ευαγγελία Ανδρεου, Σκύρος, 2014

ΥΓ: Ας μη μπερδεύουμε την αγάπη για τον τόπο μας με στείρα εθνικιστικά εξαμβλώματα. Ούτε να κρίνουμε αβίαστα την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων μας όταν ένα από τα πρωτεύοντα ζητούμενα μας είναι το δικαίωμα μας να τα έχουμε απαραβίαστα. Σε μια κοινωνία που ανάγει το κέρδος σε θεότητα και τιμωρεί το φόνο ήπια και το οικονομικό έγκλημα με ισόβια, το κύριο μέλημα μας δεν θα έπρεπε να είναι η εθνικότητα της εταιρίας που κερδίζει από το πνευματικό μας έργο αλλά το πνευματικό μας έργο να κερδίζει την κάθε ψυχή της όποιας εθνικότητας. Αν αυτό το κάνουμε σκοπό και χαρακτήρα μας και αν μετά ξυπνάμε και νανουρίζουμε τα μικρά μας με τέτοιες αξίες, τότε η αλλαγή θα είναι γεγονός κι ας μην είμαστε εμείς που θα την απολαύσουμε. Ίσως να μην είμαστε οι καλύτεροι άνθρωποι αυτή τη στιγμή, όμως σίγουρα μπορούμε να πάρουμε τις καλύτερες αποφάσεις.