ΌΧΙ ΆΛΛΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ !

Πολιτισμός τι περίεργη λέξη; ή μάλλον πόσο βολική. Μεγαλώσαμε σε μία κοινωνία που μάθαμε την τέχνη, τις αξίες, της παραδόσεις, την παιδεία, τη μόρφωση και… τους καλούς τρόπους να τους εντάσσουμε σε μία, στον Πολιτισμό. Υποκρινόμενοι και πατώντας επάνω στα ερείπια του Πολιτισμού, με την αγωνία  ότι υπάρχει κίνδυνος να χαθεί εάν αλλοιωθούν σε μεγάλο ποσοστό όλα εκείνα τα στοιχεία της πολιτισμικής μας ταυτότητας. Κι εδώ μπορεί να αναρωτηθεί κανείς, τι απ όλα αυτά ισχύουν και ποια έχουν παραμείνει αναλλοίωτα; Τι απ όλα αυτά δεν έχουν κατακρεουργηθεί ως θυσία στο όνομα του Πολιτισμού; Μα φυσικά όλα ισοπεδώθηκαν και  το πιο οδυνηρό, ποιος είναι αυτός που παραμένει ανεξέλεγκτος δίχως όρια, σεβασμό και υπευθυνότητα; Ακριβώς! Ο άνθρωπος! Ποιος άλλος; Ο ‘καλλιεργημένος’ και ‘πολιτισμένος’ άνθρωπος. Αυτός που είναι αποφασισμένος να πατήσει επι πτωμάτων, αυτός που διψά για αίμα, ο επαναστάτης που οδηγεί τον κόσμο στο μίσος και την αντιπαλότητα, ο καλλιτέχνης που επιδιώκει το δάκρυ και την εκμετάλλευση για να εμπνευστεί, ο ‘μορφωμένος’ που εντάσσει τον κάθε άνθρωπο σε κατηγορίες και ομάδες  μέσα σε  όμορφες λέξεις  και πολύπλοκες έννοιες, αλλά και από αυτόν που αφέθηκε και έγινε το πιόνι του κάθε τυχοδιώκτη και απολίτιστου.                     

   Ένας πολιτισμός δίχως όρια.  

Ε, λοιπόν όχι! τέτοιο Πολιτισμό δεν τον θέλω! Βουτηγμένος στο αίμα ακόμη κι αν είναι του εχθρού μου. Δεν θέλω έναν Πολιτισμό με υπότιτλους. ή τουλάχιστον ας μην επικαλούμαστε τον Πολιτισμό λες και θα εξιλεωθούμε για κάθε πόνο, ψέμα και απανθρωπιά. Δεν θέλω σε κάθε ευκαιρία και λαμογιά να το βαφτίζω πολιτισμό, γιατί έτσι με συμφέρει και μόνον έτσι μπορώ να προσεγγίσω τον κάθε αδαή και ευκολόπιστο και φυσικά να νιώθω ανώτερος του. Δεν θέλω κάθε φορά να συναντώ καλούς Σαμαρείτες και εκπροσώπους του Πολιτισμού ενώ είναι εκείνοι που πρώτα απ όλους τον αφάνισαν.

Θέλω έναν Πολιτισμό χωρίς αντίποινα και διχόνοια, έναν πολιτισμό που θα μπορεί να σε οδηγήσει στη δημιουργία και στην αλήθεια, έναν πολιτισμό που η κληρονομιά μας δεν θα είναι η βιτρίνα μας σε κάθε αθλιότητα αλλά το παράδειγμα προς μίμηση και ένας ακόμη στόχος που θα θέλω να ξεπεράσω και να γίνω ακόμη καλύτερη! Έναν πολιτισμό που θα με κάνει να σέβομαι σε αυτό τον κόσμο που δεν θα γίνει ποτέ δικός μου γιατί είμαι απλά ένα ακόμη πέρασμα από αυτόν.                                                                                         Θέλω έναν πολιτισμό που θα είναι φτιαγμένος από ψήγματα ψυχής και όχι από αιματοβαμμένα ψεύδη και δεκαδικά ψηφία.

                                                                                       Ευαγγελία Ανδρέου.