Ελπίδα! Πόσο μίζερη λέξη, πόση
ματαιοδοξία μπορεί να κρύβει μια λέξη. Με τρομάζει να ελπίζω, δεν θέλω να
ελπίζω! σα να μην μπορώ να κάνω τίποτα άλλο! Σα να με προδικάζεις να πάψω να
ονειρεύομαι, να αγωνίζομαι, να γεύομαι! Δεν θέλω άλλο να μεγαλώνω με το ψέμα
και τη μιζέρια της ελπίδας. Λένε πως πεθαίνει τελευταία, όχι εγώ θα την σκοτώσω
πριν με προλάβει! Θα ζήσω με την τόλμη , το θάρρος και την γλυκιά προσμονή να
προλάβω και να πετύχω αυτό που θέλω κι
ότι λαχταρώ! Δεν θέλω να ελπίζω! θέλω να ζήσω! Μην μου μιλάτε για ελπίδες,
μιλήστε μου για όνειρα, για ζωή! Για τη γεύση της, το βλέμμα της, το χαμόγελό της.
Δεν θα ελπίζω για κάτι που δεν
υπάρχει, θα προλάβω να ονειρευτώ, να γευθώ, να χαμογελάσω, να αγαπήσω και να αγαπηθώ.
Πρέπει να σε ζήσω ζωή μου! Θέλω να σε ζήσω! Είσαι δική μου! Καμία ελπίδα δεν
μπορεί να σε πάρει μακριά μου! Θα σε διεκδικήσω, όπως κάθε μου όνειρο! Και κάπου
εκεί στο τέλος θα μπορώ να πω, σε πρόλαβα ελπίδα, έζησα και σε κέρδισα!
Ευαγγελία Ανδρέου.
Evelin ο χρόνος μου για επικοινωνία πολύ λίγος τους τελευταίους μήνες.
ReplyDeleteΣε διαβάζω όμως όταν ξεκλέβω κάποιες στιγμές.
Πολύ με συγκινεί το " ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ "!
Είναι η ομορφότερη φράση. Σου στέλνω τα φιλιά μου!
Ιωάννα μου γλυκιά σ ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σου λόγια! με τιμούν και με συγκινούν ιδιαιτέρως! Να είσαι καλά!Φιλιά πολλά κι από εμένα!
Delete