" ηλεκτρικό ψωμί "

Το ποιήμα γράφτηκε την περίοδο που στη Βενεζουέλα διαδραματίζονταν- ακόμα συμβαίνουν, απλά δεν ασχολούμαστε -διάφορα ακραία γεγονότα. Φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων ,διώξεις αθώων πολιτών ,απαγωγές ,κατάλυση δημοκρατικών θεσμών, μυστηριώδεις θάνατοι ,πολυήμερες διαδηλώσεις που συνοδεύονταν απο δολοφονίες ανθρώπων. Ενέργειες στις οποίες προέβαινε η ίδια η αστυνομία και ο εθνικός στρατός. Γενικά η προσπάθεια - εν τέλη επίτευξη, με την ανοχή της παγκόσμιας κοινότητας-  των κυβερνώντων να αποκόψουν τον λαό απο κάθε πλουτοπαραγωγική απολαβή. Ακόμα και απο τα αυτονόητα δικαιώματα της εργασίας,της παιδείας και της τροφής. Εκείνες τις ημέρες σκοτώθηκαν πολλοί άνθρωποι στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν λίγα τρόφιμα, ώστε να επιβιώσουν, απο καταστήματα τα οποία ,είτε προστάτευαν οι κρατικές δυνάμεις είτε παραστρατιωτικές οργανώσεις ή  ηταν παγιδευμένα με ηλεκτρικό ρεύμα με άνωθεν εντολή. Όπως εκείνοι οι καταραμένοι φούρνοι που τα ψωμιά τους - "έφαγαν" -σκότωσαν δεκάδες αθώους. Το τελευταίο ήταν και η αφορμή να δημιουργηθεί το ποίημα " ηλεκτρικό ψωμί ", ως ελάχιστο φόρο στους θανώντες. Μια ύστατη φωνή διαμαρτυρίας προς όλους όσοι αδικούνται και μάχονται για τα δικαιώματά τους.
 Τελευταία διακρίνω ότι και στη χώρα μου κάποιες πολιτικές δυνάμεις ,κινούνται πάνω σε παρόμοιες ,ακόμα και ίδιες λογικές. Σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση ,παρείσδυσαν ακραία στοιχεία, που υποκινούν ή αυτουργούν σε κακόβουλες πράξεις και προκαλούν το κοινό αίσθημα, διογκώνοντας την άποψη πως " όλοι είναι ίδιοι " ,ακόμα και μέσα στο κοινοβούλιο. Με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η ψυχοπνευματική και οικονομική συνοχή της κοινωνίας. Μάλιστα την περίοδο των οικτρών γεγονότων στη Βενεζουέλα, η τότε - και νύν - κυβέρνηση ήταν σε πολύ στενές επαφές με την κυβέρνηση Μαδούρο. Έυχομαι η δημοκρατία μας να αντέξει και να μη κυλήσει στην στενωπό μιας εκτροπής ,που θα μας εκβάλει στα σκοτεινά νερά κάποιας κοινωνικής ανηθικότητας ,που προηγούμενη δεν υπάρχει. Τούτο θα πληγώσει ανεπανόρθωτα την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη.

[Τα αριστερά και τα δεξιά άκρα έχουν διαφορετική αφετηρία μα ίδιο τελικό προορισμό]

Εκ των προτέρων, ευχαριστώ.

Ποιητική συλλογή: " έκρηξη "

Τίτλος : " ηλεκτρικό ψωμί "

Το ηλεκτρικό ψωμί τρέφει κάποιες ιδιότητες.

Συγκεκριμένες.

Ικανοποιήσεις τάζει στους επαίτες.

Συγκεχυμένες.

Εν παρώδο, χρεώνει ο μετρητής , ξυλόγλυπτους γκρεμνούς ' ουρανούς χωρίς αρμούς.

Θύλακας ,για τα κορμιά που σέβονται αλλήλους κι εαυτούς.

Το ηλεκτρικό ψωμί προτείνει εμβολή  (συμβουλή)

Στον ταξίκο μας κλονισμό και την αλλεργική πενία , ηλεκτροθεραπεία.

Τα έμαθες... στο Ελ Βαγιέ ,αυξήσαν την ισχύ. 

Χίλια κιλοβάτ και άνω.

Γογγύζεις μικρέ μου αδελφέ.

Στην κορυφή, στο στάχτυ.

Επέκτεινες το χέρι σου σε τσέπη κρατική.

Τελικά πόση νηστεία αγοράζεις με ένα Μπολιβάρ ;

Το ηλεκτρικό ψωμί διάσταση είναι πλέον,ορατή

Μοιράζει το δίκαιο σε ακανόνιστες φέτες  ( παράδοξη δοξασία ,έ;)

Αληθεύει μόνο στην τομή.

Ως μέρος της έκτασης  μιας πραγματικότητας.

Όπου ολισθένουν τα σχήματα ,εκκρεμεί η αλήθεια.

Σώμα εκμαγείο, σε εκλειπτικό τοπίο

Ανασφαλής η μετακίνηση

 κι η θύμηση ,σε σύγχηση.

Ενώ ο λαός προτάσσει τη βούληση στα συνιστώμενα τα ήθη.

Το ηλεκτρικό ψωμί είναι εδώδιμο αγαθό.

Τα ανεπαρκή ερεθίζει πλήθη΄ ικρίωμα συνειρμικό.

Πωλείται και με συνταγή γιατρού

Να γίνομαι εγκρατής όμως είναι παγίδα (δεν είναι αρκετό)

Υποφέρει η στήλη.

Έτσι ,κεντάω μελιχρό εργόχειρο με τα ικανά αποτυπώματα,

του πατέρα και της μάνας μου.

Συνθέτω του άξονα τη μνήμη.

Οχτώ οι σπόνδυλοι.

Οχτώ οι αναπνοές.

Οχτώ τα νεογνά.

Οχτώ τα αστέρια που μετρώ στου ουρανού τα κύμματα .

Δετές υποσχέσεις.

Απτές οικοσκευές.

Κειμήλιο για στήριξη ,

στου πόνου που κρεμιέμαι, τα σύρματα. 

Το ηλεκτρικό ψωμί μέσο δυκτικό στο πιάτο μας

Μια Μαρία, το δάκρυ κελαρίζει στα δάχτυλα.

Για του παιδιού της το αντίο χρήζει ο καημός αιτία.

Σφύζει του  Ύπατου ο ειρμός, στοχαστική ναυτία. 

Το ηλεκτρικό ψωμί, παμφάγα ηδονή,

Θανάτου αγώνισμα, που πάνω σε πύρινα τερέν,

ο γιός σου και η κόρη μου μάχονται με τις αισθητές φωνές τους.

Επάξια σήμαντρα!

 Ανάμεσα σε απαγωγές πραγματικότητας,

φιλικά ραπίσματα στην πλάτη, μικρομεσαίες αυταπάτες ,

φοβίες ευτυχίας και πενιχρές συνουσίες.

Διαβρωμένες απο το σχολαστικό δάκρυ, μιας ανούσιας προσδοκίας.

Της απαθούς προσέγγισης.

Άρρυθμα εκπνέει το λαμπερό της χαμόγελο η πολύτιμη πέτρα,

 επάνω στα φτωχά βουνά, 

προτού καταλήξει νεκρό κύτταρο κάτου στα πεδινά.

 και μετατρέψει το ψωμί σε σαρκαστικό φορτίο

και πείσμα βαρύ στο χώμα που καταπλήττει το δάσος.

Ακατάσχετη τότε θα γίνει η φυλλοροή.

Ως την υπώρεια του χρόνου.

Μια κροτίδα φύτρωσε στα ποτήρια μας.

Έτοιμη να ξεντυθεί τον θυμό που κληρονόμησε.

Πείνα που τρέφεται με πείνα.

Το ηλεκτρικό ψωμί  πτύει αλοιφή

Πρός χρίση.

Δια ανακούφηση σε κυκλωτική πληγή.

Η τιμή του φλύαρο καλώδιο

και πρότυπο μαγνητικό,

που σώζει τα λοίσθια.

Μέρισμα ηλεκτρικής διακοπής.

 Ξεκλειδώνει του οίκου την μεσόπορτα.

Εκείνη που διακρίνει την αξία απο την έκπτωση.

Ηλεκτρική η επαγωγή και πρόωρη εξατομίκευση.

Το κέλυφος όμως δεν σώζει το σαλιγκάρι, που βόσκει στο θυμωμένο γρασίδι.

Κι ο ζηλωτής αξιώνει μέρισμα εν τέλει.

Η πατρίδα ελίσσεται σε κήπο θετικό  

και στου αιώνα τα αιχμηρά φιλέματα ,θέτει φραγή.

Έτσι ο φούρνος  κυοφορεί ,συμμετρικό ψωμί. 

Τόλμη και σοφία τα κύρια συστατικά του.

Έμβρυο που ανθεί. 

Ανάτασης συγκομιδή.

Με πάγιο αποτέλεσμα.

Αθόλωτος βίος αξίζει του ανθρώπου

 και ελεύθερο πεδίο, να δράσει,

σώμα και μυαλό να ανατάσει.




Αλέξης Ντάσιος